Reisverslag winter 2016

Iedereen kent de Zwart-Wit foto en -film. Die laten de ultieme vertaling zien van kleuren die ons dagelijks omringen. Niet zomaar zwart-wit, maar zwart-wit vanuit een rood, blauw of geel. Primair. De oude Chinese meesters leerden dat hun leerlingen al lang voordat de film was uitgevonden; zwart-wit als de meest poëtische en scherpe vertaling van de werkelijkheid. Onontkoombaar. Het zwart van de inkt dat alle kleur in zich draagt valt samen met het wit van het papier. Ademend.

Op reis naar de bergen verandert het Hollands Licht langzaam in Fel Berglicht waardoor ik, -dit keer-, als vanzelf de wereld in zwart-wit begin om te zetten. Op een enkele uitzondering na natuurlijk.

Ook de penseelstreek verandert naarmate het hoger, ijler en kouder wordt. Aquarelverf en water vertonen lichte bevriezingsverschijnselen, evenals handen en voeten.

Van regen, nat papperig, naar tot op de knieën wegzakken in de verse sneeuw. Opgenomen in tastbare stilte. En het knisperen. De rode wouw hoog in de lucht cirkelt boven mijn hoofd.

‘Alles kleurt tot één’

‘Badend in Alpengloeien’